Robiquetia cerina

Temperatura:

Roślina występuje w wielu siedliskach o szerokim zakresie temperatur i łatwo się adaptuje. Może być uprawiana w warunkach umiarkowanych, ale równie dobrze w ciepłych lub chłodnych.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 22-24°C, średnia nocy 16°C, co daje różnicę dobową 6-8°C. Ze względu jednak na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny mogą się przystosować do temperatur o 7-8°C wyższych lub niższych niż podane w danych klimatycznych.  

30000-40000 luksów. Światło powinno być jasne, ale nieco przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być bezpośrednio wystawione na działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

W naturalnym siedlisku opady deszczu w okresie od wiosny aż do późnej jesieni są bardzo obfite. Średnia opadów obniża się na okres 2-3 miesięcy w zimie i na początku wiosny, ale w tym regionie dodatkowej wilgoci dostarcza obfita rosa i mżawki, nawet w okresie suchym. Rośliny należy podlewać obficie w okresie intensywnego wzrostu, lecz zapewnić doskonały drenaż, aby podłoże wokół korzeni nigdy nie było rozłożone ani rozmokłe. Poza okresem aktywnego wzrostu roślin podlewanie powinno zostać nieco ograniczone, jednak nie należy dopuszczać do całkowitego wysychania podłoża. 

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Większość uprawiających te rośliny od wiosny do połowy lata stosuje nawóz wzbogacony w azot, przechodząc na nawóz wzbogacony w fosfor późnym latem i jesienią. 

Prawdopodobnie łatwiej radzić sobie z tymi roślinami, jeżeli są przytwierdzone do płatów paproci drzewiastej. Tak mocowane rośliny wymagają jednak wysokiej wilgotności, a podczas gorącej i suchej pogody należy je podlewać kilka razy dziennie. Jeśli utrzymywanie wystarczająco wysokiej wilgotności przy takim sposobie uprawy jest zbyt trudne, można je też uprawiać w płytkich wiszących doniczkach lub koszykach z szybko przesychającym podłożem o świetnym drenażu i dobrym napowietrzeniu, które pozwala na szybkie przesychanie po podlaniu. Hodowcy używają zwykle średniej granulacji kory jodłowej lub kawałków włókien paproci drzewiastej z dodatkiem grubego perlitu i/lub posiekanego mchu torfowca, co jednocześnie zwiększa przepuszczalność podłoża i umożliwia zatrzymywanie wilgoci. Dodatek węgla drzewnego pomaga zapewnić przewiewność podłoża i zapobiega kwaśnieniu. Rośliny powinny być natychmiast przesadzane, jeśli podłoże zaczyna się rozkładać. Najlepiej to robić, gdy zaczynają rosnąć nowe korzenie. Pozwoli to roślinie zaadaptować się w nowym podłożu w możliwie najkrótszym czasie. 

Prawie 90% przez większość roku, spadając do 85% na kilka miesięcy zimą i wczesną wiosną.

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 22-23°C, a nocy 13-14°C, z amplitudą dobową 9-10°C. Przypominamy, że ze względu na szeroki zakres wysokości środowiska naturalnego rośliny powinny przystosować się do warunków o 4-7°C cieplejszych lub chłodniejszych niż podane. W naturalnym siedlisku opady w zimie są niewielkie, ale środowisko pozostaje wilgotne dzięki gęstej rosie i mżawkom. Uprawiane rośliny potrzebują mniej wody zimą, zwłaszcza jeśli rosną w warunkach ciemnego, krótkiego dnia, który występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Rośliny te nie powinny jednak nigdy być zasuszane. Równocześnie ze zmniejszeniem ilości wody należy zredukować lub wyeliminować nawożenie aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.